Հովիվը սարում տխրեց,
Սիրո երգը նվագեց՝
Երդը վառ այտերին,
Երգը բոց աչքերին,
Երգը վարդ օրերին։
Ա՛յ, խե՛ղճ հովիվ, քեզ բաժին
Խոր ձորեր մնացին,
Հինգալա, հինգալա,
Երգը վառ այտերին,
Երգը բոց աչքերին,
Երգը վարդ օրերին։
Ահա եկավ նոր գարուն՝
Ծաղիկներով զարդարուն,
Գույն-գույն ծաղիկները
Սիրում եմ, հա՛, հա՛, հա՛,
Գույն-գույն ծաղիկները։
Ա՛յ, խե՛ղճ հովիվ, քեզ բաժին
Խոր ձորեր մնացին,
Հինգալա, հինգալա,
Երգը վառ այտերին,
Երգը բոց աչքերին,
Երդը վարդ օրերին։
3 views
306
70
8 months ago 01:53:28 1
Սարգիս Այվազյան, Ուրարտուի պատմության և սեպագիր արձանագրությունների լեզվի խնդրահարույց հարցերի շուրջ
8 months ago 01:48:26 1
Արթուր Արմին, «Սասնա Ծռեր» էպոսը որպես հնագույն աստղագիտական դիցաբանություն, 10․03․2023