Павал Свярдлоў / “Знаёмства ў бібліятэцы“

Яна ўвайшла. Я пабачыў яе не адразу. Я трымаў у галаве жоўтыя кветкі - перакладаў Чубая. Тараса. А сэрца ўжо білася ў такт абцасам, Даруйце мне, выпадковыя сведкі, я пабачыў яе! Яе ахоўваў канвой. Даруйце мне, выпадковыя людзі! Я спахапіўся. Я крыкнуў: “Стой, прыгажуня, стой!“ І хлопец, што быў тады з ёй Выхапіў рэвальвэр. А я выхапіў свой. Інстынкт апярэдзіў пачуцці. Ён быў выдатнік па фізпадрыхтоўцы. Ня тое, што я - мазіла. Ён паклаў бібкалектарку (тая паспела прыкрыць сябе томікам Грабала