Zucchero & Paul Young Senza una donna

Tęskniła za nim nieus­tannie. Oprócz prag­nienia od­czu­wała tyl­ko to jed­no: tęsknotę. Ani zim­na, ani ciepła, ani głodu. Tyl­ko tęsknotę i prag­nienie. Pot­rze­bowała tyl­ko wo­dy i sa­mot­ności. Tyl­ko w sa­mot­ności mogła za­topić się w tej tęskno­cie tak, jak chciała. /Janusz Leon Wiśniewski/ Nie jest możliwe chwycić spadającą gwiazdę... zatrzymać i zamknąć na klucz szczęście... uwięzić odchodzącą miłość... przekupić śmierć...
Back to Top