Οι Δέκα Εντολές, που λαμβάνονται από ακροάσεις (κυρίως από την Έξοδο 20:1–17 και το Δευτερονόμιο 5:4–21), ακολουθούνται από συνταγματικούς και ηθικούς κώδικες σε πολλές παραδόσεις. Κάθε εντολή περιέχει λόγους για κρίση που αντικατοπτρίζουν τις αρχές της καλής πίστης, της δικαιοσύνης και της ευθύνης.
1. «Δεν θα έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα».
Αιτία δίκης:
- Η ειδωλολατρία ή η σκηνοθεσία άλλων οντοτήτων του Θεού υπονομεύει την αφοσίωση στη συγκέντρωση της πηγής της αγνότητας και της ηθικής παραπάνω.
- Αντιπροσωπεύει την απιστία και την πνευματική απιστία.
2. «Μην κάνεις τον εαυτό σου είδωλο».
Αιτία δίκης:
- Η απόκλιση προς τα είδωλα αντανακλά μια αλλαγή στην ουσία και αποτρέπει την πίστη στην αορατότητα του Δημιουργού στα φυσικά αντικείμενα.
- Αυτό είναι άρνηση της κυριαρχίας του Θεού.
3. «Δεν θα πάρεις μάταια το όνομα του Κυρίου του Θεού σου».
Λόγοι καταδίκης:
-Η χρήση του ονόματος του Θεού είναι ασέβεια, ασέβεια και ανέντιμο προς τις ιερές αλήθειες.
- Αυτό μειώνει τη θεϊκή εξουσία.
4. «Να θυμάστε την ημέρα του Σαββάτου, για να την κρατάτε άγια».
Λόγοι καταδίκης:
- Η μη τήρηση του Σαββάτου δείχνει περιφρόνηση της πνευματικής ειρήνης και της κοινωνίας με τον Θεό.
- Αντανακλά την ανυπακοή στη θεία τάξη και την έλλειψη ευγνωμοσύνης για τη δημιουργικότητα.
5. «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου».
Λόγοι καταδίκης:
- Μη σεβασμό στα βασικά της συγκρότησης οικογενειακής δομής και της βασικής μονάδας της κοινωνίας.
- Αυτό, παρεμπιπτόντως, είναι αχαριστία και υπονομεύει το σεβασμό για την εξουσία.
6. «Δεν θα σκοτώσεις».
Λόγοι καταδίκης:
- Η αφαίρεση μιας αθώας ζωής είναι προσβολή για την ιερότητα της ζωής, επειδ^