Էքզիստենցիալիզմ․ կյանքի իմաստի փիլիսոփայություն

Ալիքի առաջխաղացման համար կատարեք նվիրատվություն Էկզիստենցիալիզմը փիլիսոփայական շարժում է, որը կենտրոնանում է անհատական գոյության, ազատության և անձնական պատասխանատվության վրա: Այն առաջացել է 20-րդ դարի սկզբին՝ որպես արձագանք վերացական և համակարգված փիլիսոփայական հասկացություններին, ինչպիսիք են Հեգելյան իդեալիզմի և պոզիտիվիզմի տեսությունները: Էկզիստենցիալիզմի հիմնական փիլիսոփաներից են Ժան-Պոլ Սարտրը, Ալբեր Քամյուն և Սյորեն Կիրկեգորը։ Սարտրը, էկզիստենցիալիզմի ամենահայտնի ներկայացուցիչներից մեկը, ընդգծեց «ազատություն» և «ինքնակազմակերպում» հասկացությունը՝ պնդելով, որ մարդը դատապարտված է լինել ազատ և պետք է ստեղծի իր կյանքի իմաստը: Ալբեր Քամյուն ուսումնասիրել է գոյության անհեթեթությունը և ապստամբության գաղափարը, երբ մարդը բախվում է կյանքի անիմաստության հետ, բայց որոշում է շարունակել ապրել: Կիրկեգորը, չնայած էկզիստենցիալիզմին նախորդած փիլիսոփա, նույնպես ազդել է այս փիլիսոփայության վրա՝ կենտրոնանալով սուբյեկտիվության և անհատական հավատքի վրա։ Էկզիստենցիալիզմը կարևոր հարցեր է տալիս մարդու գոյության, կյանքի իմաստի և ներքին կոնֆլիկտի մասին՝ ձգտելով հասկանալ, թե ինչպես մարդը կարող է իմաստ և նպատակ գտնել մի աշխարհում, որն ինքնին զուրկ է կանխորոշված իմաստից: Այս հարցերը հատկապես արդիական են դարձել արագ փոփոխվող և անորոշ ժամանակակից աշխարհում: #էքզիստենցիալիմ #գոյությանիմաստ #կյանքիիմաստ Ողջունում եմ բոլորին Այսբերգ ալի