Ана-ұстаз

Өлеңнің авторы:@ оқыған: @aibosh1996 Ана — ұстаз, Бәйек болып баптаған, Сен жыласаң — ол жантайып жатпаған. Толқындарға кеме аунап батса да, Бiр ғажабы, ол тойтарып, батпаған. Ана — байлық, Құны асылы кетпеген, Сен сөйлесең — ол марқайып көктеген. Борбайыңды былғап әлек етсеңде, “Ауызын былғап“ абыройын төкпеген! Ана — қымбат, Ата салтын сақтаған, Сен жүргенде — сол өбектеп, мақтаған. Аш құрсақпен жан тапсырар болсада, Тоқ қарынға — ар-намысын сатпаған! Ана — асыл, Амандықты сұрайтын, Сен сүрiнсең — сол бiрiншi құлайтын. Қиналғанда — көз жастарын көрсетпей, Қуанғанда — көз алдыңда жылайтын. Ана — бақыт, Кеткен есе көзiнде, Сен жығылсаң — ол жазалар өзiнде. Мықты болсаң санай бермей байлықты, Ал, санап көр, қанша әжiм бар жүзiнде?!... Ана — жеңiс! Жеңiлiске төзбеген... Сен ұлғайсаң — ол “бала“-деп сезбеген. Өз сырымды жеткiзсем де жұртым-ау, “Ана сырын“ жеткiзе алман сөзбенен! 02. 12. 2016