ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆ, ԱՐԻ՜ ՆՈ՛Ր ՏԱՐԻ, ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ, ՄԵԾԱՆՈՒՆ ՀԱՅԵՐԻ ԽՈՍՔԸ ՍԵՎԱԿԻ ՄԱՍԻՆ

ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆ, ԱՐԻ՜ ՆՈ՛Ր ՏԱՐԻ, ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ, ԴԻՄՈՒՄ ԵՄ ՊԱՀԱՆՋԵԼՈՒ ՊԵՍ, ՄԵԾԱՆՈՒՆ ՀԱՅԵՐԻ ԽՈՍՔԸ ՍԵՎԱԿԻ ՄԱՍԻՆ, ARI NOR TARI, DIMUM EM PAHANJELU PES, PARUYR SEVAK, NOR TARVA MASIN BANASTEXCUTYUN, ПАРУЙР СЕВАК, СТИХИ ПРО НОВЫЙ ГОД, АРИ НОР ТАРИ, ԱՐԻ ՆՈՐ ՏԱՐԻ, ԴԻՄՈՒՄ ԵՄ ՊԱՀԱՆՋԵԼՈՒ ՊԵՍ, ՊՈԵԶԻԱ, ՍԵՎԱԿԻ ՄԱՍԻՆ ՄԵԾԵՐԻ ԿԱՐԾԻՔՆԵՐ, ՎԱԶԳԵՆ ԱՌԱՋԻՆ, ՀԱՄՈ ՍԱՀՅԱՆ, ՄԱՐՏԻՐՈՍ ՍԱՐՅԱՆ, ՎԱՀԱԳՆ ԴԱՎԹՅԱՆ ԴԻՄՈՒՄ ԵՄ ՊԱՀԱՆՋԵԼՈՒ ՊԵՍ Դո՛ւ, որ գալիս ես մեր մանուկների արդար պահանջով, Իբրև պատասխան նրանց սրսըփուն ակնկալիքի. Դո՛ւ, որ գալիս ես մրսկան արտերի դողդոջուն կանչով, Իբրև պատասխան նրանց կարիքի. Դո՛ւ, որ ոտներըդ խճողել ես դեռ անցյալի ցանցով, Մինչդեռ ձեռքերըդ մեկնել ես արդեն կանչող գալիքին,- Արի՜, Նո՛ր Տարի, Գալուստըդ բարի՜: Արի՜, Նո՛ր Տարի, Բայց... այնպե՛ս արի, Որ ատոմական այս ահեղ դարի Գոռ ժամացույցը ինքն իրեն լարի Մայրացած հարսի սրտատըրոփի համաչափությամբ, Եվ նրա անտես սլաքները զույգ Իրենց վիրավոր թևաթափությամբ Ոչ թե մեզ կրկին Քարանձավների անաչ խոռոչը մատնացույց անեն, Այլ Տիեզերքի անկոխ դաշտերին Մեր զույգ աչքերի հայացքը տանեն... Արի՜, Նո՛ր Տարի, Բայց... այնպե՛ս արի, Որ ավելանա աշխարհի բարին, Եվ այդ աշխարհի բախտի վրայով Խևորեն ձգված մետաղալարին Լարախաղացի ծպտըված տեսքով Չա՛րը չպարի՝ Ողջ մարդկությանը դնելով ծանոթ ծաղրածուի տեղ... Ձյունն է վար իջնում Ու ծածկում մայթեր, ծառեր ու թիթեղ: Իսկ ուրիշ մի տեղ Անձրևն է կրկին Երկինք ու երկիր մեկմեկու հինում, Կարծես թե հսկա տավիղ է շինում, Որի հոսանուտ լարերի վրա Իրիկնամուտի տավղահար քամին Մրսած մատներով Պիտի նվագի հինավուրց տաղեր՝ Ի վերա սի