kazım koyuncu yalnızlığı anla

güne dair bir şey olsun istedim hani dost cemaatinden aşırdığım ve kendime sakladığım bir şey... günün bir anlamı, bir tılsımı olmalıydı oysa yine yağmur ve rüzgar vardı ve güneş gizlenip bulutlar ardına bir soğuk ten bıraktı ay ile aramıza zifiri bir karanlıktı benim için gece ve cıgaramla işledim ciğerlerime de ne bir dost yüzü aklımda kalan ne de sevgiye, sevgiliye dair bir tılsım sadece ben ve horu