“Ulis“ - Пляц Францыска (1989)

Словы Фелікса Аксёнцава Доўгi Брод, Завулак Кветак i Траў... Не пытай мяне, дзе яны цяпер i не шукай. Крок у змрок, зноў такi самы мой шлях. Плошча нумар два, плошча нумар тры... Дзе тваё iмя, мой пляц? Пляц Францыска, падковаў змулены гук, Каляровая цэгла вякоў. Пляц Францыска, на небе недзе твой брук. Ты таемная зброя дзядоў. Доўгi час, калi цябе не было, Я хадзiў да крам, я купляў вiно, Каб неяк жыць. Нехта зноў кахае жонак сяброў, Шыбы б’е ўначы Ды шукае ўцех. Дык наш