Edyta Piecha (Эдита Пьеха) - Mój Janek (Мой Янек)

Edyta Maria Piecha (fr. Édith-Marie Pierha; ros. Эдита Станиславовна Пьеха; ur. 31 lipca 1937 w Noyelles-sous-Lens we Francji) – radziecka i rosyjska piosenkarka polskiego pochodzenia. Córka polskiego górnika pracującego w kopalniach francuskiego departamentu Pas-de-Calais, Stanisława Piechy i Felicji Korolewskiej. W 1945 roku wraz z matką, ojczymem i bratem przyrodnim przyjechała do Polski i zamieszkała w Boguszowie. Ukończyła liceum pedagogiczne w Wałbrzychu. Po maturze wyjechała z Polski na studia do Związku Radzieckiego. Od 1955 roku studiowała psychologię na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Leningradzkiego, a od 1956 roku równocześnie uczyła się śpiewu i kompozycji w Konserwatorium Leningradzkim. Debiutanckim występem na koncercie noworocznym 1955/1956 jako solistka studenckiego zespołu muzycznego Drużba zdobyła popularność. Spowodowało to, że poświęciła się karierze estradowej w ZSRR. Współpracowała z kierownikiem wspomnianego zespołu studenckiego Aleksandrem Broniewickim, który został jej pierwszym mężem. Początkowo – w latach pięćdziesiątych XX wieku – śpiewała głównie piosenki polskie, jak np. Czerwony autobus i Deszczyk. Pierwszym jej zagranicznym występem był koncert we Wrocławiu w 1964 roku. W następnych latach wielokrotnie koncertowała za granicami ZSRR, . w 1972 roku w Monachium na XX Igrzyskach Olimpijskich, w Afganistanie, Australii, Austrii, Boliwii, Kostaryce, Francji, Wenezueli, USA oraz krajach bloku wschodniego, przede wszystkim w NRD, dokąd wyjeżdżała 35 razy. Tutaj można obejrzeć film dokumentalny - relację z jej odwiedzin w Polsce w 2004 -